Ontdek de magie van boogschieten in West-Europa

9 mei 2023

Boogjacht in West-Europa
Naarmate de beschaving zich ontwikkelt, kijken mensen steeds vaker terug: iemand herinnert zich traditionele ambachten - pottenbakken, weven, smeden, en iemand kiest vechtsporten als hobby, zoals boogschieten. De activiteiten die onze voorouders nodig hadden om vandaag te overleven, brengen nieuwe emoties en onbeschrijfelijke sensaties in ons leven - adrenaline en een gevoel van volheid van het leven. De traditionele boogjacht trekt steeds meer aanhangers omdat het een unieke sport is: mooi en nobel, die vaardigheid en totale toewijding vereist. We leren een paar historische feiten voor een fascinerende studie van dit onderwerp. In Europa werden eenvoudige bogen het meest gebruikt door de Britten, die ze voornamelijk van taxus maakten. Er werden echter ook andere bomen gebruikt om deze wapens te maken: es, iep, esdoorn en appel. Een eenvoudige boog had een goed bereik: praktisch schieten gebeurde op een afstand van maximaal 130 treden. Jagen met het gebruik van koude werpwapens - een boog - wordt beoefend in meer dan 130 landen, zoals Canada, de VS en natuurlijk in de leidende landen van Europa, voornamelijk in het westelijke deel. Tegelijkertijd bepaalt de wetgeving van deze landen in de regel de toegestane jachtseizoenen, de kracht van het gebruikte wapen, het type bogen, de soorten dieren waarop wordt gejaagd, evenals specifieke vereisten voor het verkrijgen van vergunningen. De boog is een van die ingenieuze uitvindingen die de ontwikkeling van de beschaving hebben versneld. Het idee van een boog is eenvoudig, maar de belichaming ervan - in de vorm van een boog met een boogpees - heeft de mogelijkheden van een persoon aanzienlijk vergroot. Een boog is een relatief perfect, nauwkeurig, snel vurend en tegelijkertijd stil wapen voor lange afstanden. Vijf eeuwen lang (XI-XVI eeuw) weerstond een houten boog in Europa met succes een stalen kruisboog, staal kon een boom niet verslaan en de boog verloor zijn primaat alleen aan buskruit, en zelfs dan niet onmiddellijk.

Boogjacht in West-Europa.
In Europa is er een heel systeem voor het trainen van jager-boogschutters, of zoals ze worden genoemd, "boogjagers". De boogschutter moet unieke cursussen volgen, waarvan de belangrijkste taak is om schietvaardigheden bij te brengen en algemene vaardigheden te ontwikkelen - volgen, prooi naderen, de juiste kleding kiezen voor de jacht, enz. Na het hele complex te hebben bestudeerd en een bepaald examen te hebben afgelegd, de bowhunter ontvangt een certificaat waarmee hij mag jagen. Boogschieten is op geen enkele manier vergelijkbaar met jagen met een geweer. Met een boog in zijn handen wordt de jager één met hem terwijl hij zich één voelt met de natuur. Dit is een krachtige indruk, ook al is jagen met een boog zwaar. Een boogjager heeft geen ruimte voor fouten. Als je het spel de eerste keer niet had geraakt, zou er niet genoeg tijd zijn voor de tweede poging. Een pijl uit de pijlkoker halen, aan het touwtje hangen, aan het touwtje trekken, richten en schieten - dit alles is niet evenredig met een simpele trek aan de trekker van een geweer. Jagen met een boog in West-Europa (vooral voor een groot wild) vereist plechtige voorbereiding en moed, een grondige beheersing van vele subtiliteiten in jachtgedrag, de details van camouflage en het opsporen en verslaan van prooien. Een boog die uit één stuk hout bestaat, wordt een eenvoudige boog genoemd. Dit is de oudste versie van de boog. Om lang genoeg te zijn, moest het tot 2 m lang worden gemaakt. In Europa werden eenvoudige bogen het meest gebruikt door jagers uit het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië. Een eenvoudige boog had een goed bereik: praktisch schieten gebeurde op een afstand van maximaal 130 treden.
Ervaren schutters behaalden betere resultaten. Koning Hendrik VIII van Engeland, een uitstekende scherpschutter, verbood om dichterbij dan 286 treden (220 yards) te schieten voor een gevederde pijl in competitie. Het is bekend dat de koning zelf de doelappel van 312 graden raakte. De boog bleef echter niet hetzelfde als millennia geleden werd uitgevonden. Terug in het 1e millennium voor Christus. e. een nieuw type boog verspreid over heel Europa - een composiet of een complex. De dodelijke kracht van bellen was erg hoog.

Waar jagen met een boog in West-Europa?
Landen als Denemarken, Frankrijk, Spanje, Portugal, Italië, Hongarije, Finland, Bulgarije en Slovenië gebruiken boogjacht als jachtinstrument in modern wildbeheer. Sommige Europese landen, waaronder het VK, verbieden de boogjacht. Boogschieten werd, net als boogschieten, nieuw leven ingeblazen in het VK tijdens het Victoriaanse tijdperk, maar is sinds 1965 verboden. Onlangs is in Estland een wet aangenomen die boogschieten voor kleine spellen toestaat. Dat wil zeggen dat in de meeste landen van West-Europa over het algemeen jagen met bogen en kruisbogen is toegestaan.
Bovendien gedijt het daar. Dus, in tegenstelling tot wapenjagers, zijn werpwapenjagers een zeer gespecialiseerde kaste, wat best een uitdaging is. Jagers (evenals de werpwapens die ze gebruiken) zijn onderverdeeld in bijzondere klassen op basis van de mate van toegang tot de jacht op verschillende soorten dieren. Beginners met lichte wapens mogen alleen op vogels jagen. "Middenklasse" mag op middelgrote dieren jagen (herten met zwarte staart, pekari's, enz.). De "hoogste klasse" zijn jagers die op grote dieren (elanden) mogen jagen. Volgens sommige rapporten is elk tweede "geweer" niet vies van minstens één keer proberen met een boog te jagen. Daarom gaan jagers in landen die openstaan ​​​​voor boogjagers, zoals ze zeggen, samen. En dit is een belangrijke bron van inkomsten voor de economie: hier heb je de opbrengst van de organisatie van de jacht zelf en een goed bedrijf op de onderdelen ervan - de verkoop van bogen, unieke kleding, apparaten om het schieten te vergemakkelijken, lokvogels, opgezette dieren, geurig aas, camouflagekleuren. Wat moet je weten om te jagen in West-Europese landen zoals Duitsland en Frankrijk? Laten we het over Duitsland hebben. Er is geen speciale wet op de jacht met boog en kruisboog in het land, en de nationale wet stelt alleen dat deze vorm van jagen verboden is voor hoefdieren en zeehonden. Tegelijkertijd opereert de Unie van jagers-boogschutters op federaal niveau. De website geeft aan dat jagen met boog en kruisboog mogelijk is, mits speciale pijlen met scherpe punten worden gebruikt, wat leidt tot de onmiddellijke dood van het dier. En in Frankrijk moeten de Fransen, om met een boog te jagen, een speciale training volgen en een permanente jachtvergunning en een jachtvergunning voor het lopende jaar verkrijgen. Voor de jacht op grote dieren moeten punten met minimaal twee messen worden gebruikt, waarbij de breedte van de snijkant minimaal 25 mm en de bladlengte minimaal 40 mm moet zijn.
Conclusie
In de landen van West-Europa, maar ook in de wereld als geheel, zijn de regels voor jagen met een boog hetzelfde. Als je zelfverzekerd een boog wilt hanteren, moet je de spieren van de armen en schoudergordel voortdurend trainen en versterken. Voor nauwkeurigheidstraining is schieten op vlakke doelen niet voldoende. Het is het beste om op 3D-modellen van dieren te schieten - op deze manier leer je hoe je het juiste richtpunt kiest op basis van de meest effectieve vernietigingszones, zodat je het dier vol vertrouwen van elke afstand kunt raken tijdens een daadwerkelijke jacht. Iedereen bepaalt voor zichzelf de optimale lengte, maar het is belangrijk om uw capaciteiten niet te overschatten. Pas nadat je het fundamentele theoretische gedeelte onder de knie hebt en je goed hebt voorbereid, kun je proberen deel te nemen aan deze complexe en risicovolle manier van jagen.