Wat is de meest noodzakelijke uitrusting voor een soldaat?

28 december 2022

De geschiedenis van de menselijke ontwikkeling, van de oudheid tot heden, is organisch verbonden met de ontwikkeling van wapens voor verdediging en aanval en met de verbetering van de gevechtsuitrusting van de krijger. Bogen, zwaarden, speren en bijlen tot supersonische vliegtuigen, tanks en ruimtevernietigingssystemen. Van helmen en metalen harnassen van Romeinse legionairs tot kogelvrije vesten met kevlar-inzetstukken en nacht- en warmtezichtapparaten. De twintigste eeuw heeft onmiskenbaar bijgedragen aan de ontwikkeling van militaire aangelegenheden - zowel bij de ontwikkeling van nieuwe, effectieve wapens als bij de verbetering van de bescherming. Met de introductie van de nieuwste soorten automatische wapens, aanvalswapens in de lucht en het gebruik van chemische wapens op slagvelden liepen de slachtoffers in de miljoenen. En oorlogen werden niet verminderd. In de Eerste Wereldoorlog werd het gebruik van bepantsering als middel voor collectieve verdediging het belangrijkste strategische doel bij aanval en verdediging. Meerlaagse technische constructies, gepantserde voertuigen, treinen, tanks, enz. Dit alles zorgde voor een maximale personeelsbesparing en gaf een grote kans om te winnen. Omdat er tijdens de offensieve en defensieve operaties nooit genoeg bepantsering was voor alle strijdende partijen, werden de middelen voor individuele bescherming en militaire uitrusting van de troepen voortdurend ontwikkeld en verbeterd. De processen van het ontwikkelen van nieuwe soorten wapens zijn onvermijdelijk verbonden met het opbouwen van hun vuurkracht en het creëren van massavernietigingswapens. Al deze uitdagingen leiden tot het zoeken en implementeren van nieuwe oplossingen voor de bescherming van elke soldaat. Zo werden aan het begin van de vorige eeuw voor het eerst chemische wapens uitgevonden en gebruikt, onvoorspelbaar in hun effecten.
Een gasmasker daarentegen is in de eerste plaats ontwikkeld om soldaten te beschermen tegen giftige gassen. Niettemin, ondanks de enorme militaire verliezen en de miljoenen burgerdoden, zijn de oorlogen niet opgehouden of gestopt. Halverwege de twintigste eeuw brak de Tweede Wereldoorlog uit, die jarenlang vrijwel heel Europa overspoelde. Het einde van die oorlog werd gekenmerkt door het gebruik van de atoombom, een massavernietigingswapen dat misdadig was voor de hele mensheid. Helaas bracht het geen vrede in de wereld. Lokale conflicten met nieuwe ontwikkelingen van gevaarlijke wapens braken uit in de verschillende hoeken. De Amerikaanse interventie in Vietnam, die vijfentwintig jaar heeft geduurd, is daar een goed voorbeeld van. De lijst zou kunnen worden voortgezet door het Caribische conflict, Irak, Angola, Afghanistan en andere hotspots toe te voegen. Wat hebben deze militaire operaties opgeleverd, behalve menselijke slachtoffers? Om te beginnen zijn de wapens die in deze periode zijn gebruikt zeer nauwkeurig en robuust geworden, met verschillende gebruikte munitie, stabiele adaptieve communicatie en constante informatie van het slagveld vrijwel online. Tegenwoordig hebben de troepen die bij het conflict betrokken zijn strenge eisen: mobiliteit, bescherming en stealth. Tegelijkertijd is een kenmerkend kenmerk van de laatste decennia de toename van de rol van elke soldaat in een gevechtssituatie, die in de eerste plaats het individuele leven van de soldaten heeft behouden.

Uitrusting en uitrusting van moderne soldaten
De kleding, uitrusting en arm die een soldaat zoveel mogelijk beschermen tegen alle mogelijke risico's in een gevechtssituatie worden duur geschat. Heel duur. Bijvoorbeeld in de VS Leger, om één moderne infanterist te bewapenen, kleden en beschermen kost meer dan dertigduizend dollar. En dit is terecht. De ervaring is opgebouwd en is al tientallen jaren aan het opbouwen. Zo sneuvelden tijdens de Tweede Wereldoorlog en de oorlog in Vietnam meer dan tweeduizend Amerikaanse soldaten per honderdduizend. En dat was met volledig gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen, waarvan één infanterist meer dan zestien kilo had. Vanaf deze periode tot aan de oorlog in Irak en Afghanistan heeft de wetenschap niet stilgestaan. Er werden voortdurend vooruitstrevende technologieën geïntroduceerd om de gevechtsuitrusting en de veiligheid van de troepen te verbeteren. Precies op dat moment had diezelfde infanterist een "kater" van meer dan dertig pond aan verschillende items met bijna honderd namen. En dit terwijl veel verdedigingselementen lichter en duurzamer zijn geworden dan hun oorspronkelijke standaard. Een goed voorbeeld zijn de kogelvrije vesten en de helm, waarbij het zware metaal werd vervangen door lichtgewicht en duurzame composietmaterialen. De troepen werden voorzien van zware kleding en uitgerust met optische bewakingssystemen, nachtkijkers, warmtebeeldcamera's en andere noodzakelijke uitrusting. Het resultaat liet niet lang op zich wachten. Een analyse van militaire verliezen tijdens deze campagnes toonde aan dat ze met honderdduizend man werden teruggebracht tot driehonderd. Het aantal gewonden daalde met een factor drie. Dus wat hielp de kwalitatieve sprong te maken om de eenheid te redden van gevechten in de vorm van de VS Personeelsbestand van het leger? In de eerste plaats de uitrusting van elke soldaat. Het is net een Rimbaud-film. Een verscheidenheid aan handvuurwapens, multifunctioneel bajonetmes, kevlar-helm, kogelvrije vesten, knie- en elleboogbescherming, een unieke gadget met een ingebouwde microfoon in de helm, die geluid onderdrukt en het mogelijk maakt om te praten tijdens gevechten, gasmasker, camouflage-uniform , speciaal pak met waterdicht effect, laarzen met hoge enkelbescherming. Een slaapzak en droge rantsoenen met een keuze aan menu's, inclusief vegetarische opties, voor comfort en morele verbetering in alle omgevingen. De verwerking van de VS De infanterist van het leger is uitgerust met hoogwaardige, beschermende, comfortabele kleding waarvan zijn leven afhangt. De militaire campagne in het Midden-Oosten toonde aan dat het Battle Dress Uniform, dat sinds 1980 in gebruik was, volkomen nutteloos was in woestijnoorlogvoering omdat het was ontworpen voor oorlogvoering in de jungle. Vandaar de bereikte conclusies en de benadering van de uitrusting van de soldaat. De persoonlijke handvuurwapens omvatten een M4-karabijn met dertig munitie. De bajonet is als een gezamenlijke bajonet voor close combat aan het geweer bevestigd, die afzonderlijk wordt gebruikt als koud wapen of als gereedschap om een ​​draad door te knippen of iets af te zagen. Moderne richtkijkers zijn in de regel Advanced Combat Optical Gunsight-apparaten van Trijicon, waarmee op een afstand van niet minder dan achthonderd meter kan worden geschoten. Dit omvat ook een op een helm gemonteerde nachtkijker, die de mogelijkheid biedt om 's nachts duidelijk te zien in het maanlicht tot 400 meter. Bijzondere trots is het Kevlar-vest, dat beschermt tegen granaatscherven en kogels en indien nodig snel de keel en lies kan bedekken. De helm die het hoofd beschermt, is gemaakt volgens de nieuwste technologieën met meerlaagse kevlar en speciale hardgelegeerde harsen.
lossen. De distributie van munitie en andere essentiële items op het lichaam van een soldaat is altijd een probleem geweest. Tijdens de Tweede Wereldoorlog en Vietnam lieten de Rangers hun lossers ladingen dragen. Iets soortgelijks werd in andere legers gebruikt. In de jaren zeventig kwam Alice gear in gebruik, met veel klachten daarover. De tijdschriftzakjes waren met het gezicht gevouwen en hun verspringende zijkanten veranderden de balans van de schouderbanden. Het dragen van twee waterflessen was een probleem, net als het dragen van meer munitie. Het is duidelijk dat zonder maximale lastverdeling zonder de vrije ruimte op de borst aan te tasten, het niet mogelijk zou zijn om al het benodigde gewicht gelijkmatig te verdelen. De legermannen begonnen ter plaatse het "initiatief" te nemen. De commandant van een van de gevechtseenheden ontwierp en bestelde voor zijn ondergeschikten hun lospak, dat uitstekend bleek te zijn tijdens de militaire operatie in Grenada. Rekening houdend met de opgedane ervaring was het Amerikaanse leger in de jaren 80 van de vorige eeuw bewapend met zeer comfortabele uitladers met verwijderbare buidels voor magazijnen, handgranaten en andere uitrustingsstukken. De uitrusting omvat uitstekende waterafstotende leren schoenen, gemaakt in twee kleuren, zwart en zand, voor gebruik in woestijn- of bosrijke gebieden. Op deze plaatsen worden polyethyleen pads gebruikt om de gewrichten van de handen en knieën te beschermen. De sandwichmethode maakt de slaapzak, waarbij een warme zak in een andere slaapzak voor warm weer wordt gestoken. Dit is een eenvoudige en effectieve manier om warmte vast te houden: calorierijke maaltijden met een energiewaarde van meer dan duizend calorieën.
Europese legers zijn op hun beurt niet minder verantwoordelijk voor hun overzeese metgezellen om hun personeel te voorzien van kwaliteitsuitrusting, gebruikmakend van de isolatoren van de toonaangevende fabrikanten bij de vervaardiging van uniformen. Vanwege grote bestellingen zoekt het ministerie van Defensie serieuze kortingen van fabrikanten terwijl het hoge kwaliteit ontvangt.
De Verenigde Staten gingen zorgvuldig en oordeelkundig te werk om nieuwe uitrusting voor de troepen te introduceren. Het systeem werkt soepel en zonder vertraging. Over het algemeen ontvangen mid-level units om de drie jaar apparatuur om eventuele tekortkomingen te testen en te identificeren. Gedurende drie tot vier jaar wordt deze apparatuur getest onder bijna oorlogsomstandigheden. Gedurende deze tijd worden de gebreken, tekortkomingen en misrekeningen van de fabrikant geïdentificeerd. Pas daarna is de verwijdering van de oude apparatuur en de geplande vervanging door de nieuwe monsters. Dankzij de inspanningen van alle deelnemers aan deze experimenten is de apparatuur onlangs anderhalf keer lichter geworden, is de beschermingsklasse van bepantsering bijna verdubbeld, is de efficiëntie van handvuurwapens verbeterd, zijn controlesystemen en communicatie gecombineerd met de uitrustingselementen, enz. De toekomstige richting is actieve ontwikkeling en bredere implementatie van interactieve technologieën met behulp van kunstmatige intelligentie in sommige helmontwerpen en toepassing van satellietnavigatiesystemen met de mogelijkheid om zich te identificeren in een gevechtssituatie met behulp van het "vriend-of-vijand" -systeem . In principe geeft zo'n tempo van ontwikkeling van apparatuur reden om te zeggen dat we binnen vijf jaar van plan zijn de volgende intelligente apparatuur en wapens te introduceren. Met geavanceerde technologieën, een lager gewicht met verbeterde technische kenmerken, verhoogde functionaliteit en energie-efficiëntie. Er is een gezegde in het Amerikaanse leger: "Intelligentie is één, wapens zijn alle. Wapens doden niet. Het is de mentaliteit van de krijger die het werk doet." Dit gaat over de vraag: "Wat is het belangrijkste gereedschap van een soldaat?" Experts zijn het over één ding eens: hun manier van denken. Wapens en communicatieapparatuur wegen veel, maar de jager is vastbesloten om de taak te volbrengen die de missie vervult. Dit wordt bereikt door fysieke, academische en mentale training. En als een soldaat het bij het verkeerde eind heeft en niet kan doorgaan, is er vandaag de dag geen technologie die het kan vervangen.